پرسشکده مرجع پرسش و پاسخ فارسی ایران
مسئلهی مهم آن است که هرگز از سؤالکردن دست برندارید. برای هر حس کنجکاوی، یک پاسخ وجود دارد.
نمی دانید؟! بپرسید!
می دانید؟! پاسخ دهید!
|
1 پاسخ
T}همه مراجع : نذر صیغه خاصى دارد؛ براى مثال شخصى در مورد شفا یافتن بیمارىاش نذر مىکند که مبلغى به فقیر بدهد؛ پس چنین مىگوید: «اِنْ شَفَى اللَّهُ مَرَضى فَلِلَّهِ عَلىَّ اَن اُعْطِىَ الْفَقیرَ کَذا». البته لازم نیست به عربى بخواند. همین اندازه کافى است که بگوید: اگر بیمارى من شفا یابد، براى خدا بر عهده من است که فلان مبلغ را به فقیر بدهم.V}توضیحالمسائل مراجع، م 2641؛ آیتالله وحید، توضیحالمسائل، م 2705؛ آیتالله نورى، توضیحالمسائل، م 2639 و آیتالله خامنهاى، استفتاء، س 1060 و 1100.{V بنابر این نذر فوق صحیح نیست و عمل کردن به آن واجب نیست. شرایط نذر عبارت است از: 1. نذر کننده بالغ باشد، عاقل و با قصد و اختیار باشد. 2. انجام دادن آن ممکن باشد. 3. انجام دادن آن مطلوب شرع باشد (مانند نماز، روزه، قربانى کردن، کمک به دیگران، عیادت مریض و...). 4. ترک آنها مطلوب شرع باشد (ترک حرام یا مکروه). T}تبصره.{T اگر متعلق نذر مباح باشد؛ یعنى، انجام دادن یا ترک آن از هر جهت مساوى باشد، نذر باطل است. اما اگر انجام دادن یا ترک آن، از جهتى بهتر باشد، صحیح است. براى مثال نذر کند: غذایى بخورد که براى عبادت نیرو بگیرد و یا غذایى نخورد که مایه سستى بدن او از انجام دادن عبادت مىشود. باید همان طورى که نذر کرده به جا آورید چنانچه غیر آن را انجام دهید کفایت نمىکند و در بعضی موارد موجب کفاره عمل نکردن به نذر می شود. بلى در صورتى که صیغه نذر را به عربى یا فارسى نخوانده باشد تغییر مورد آن اشکال ندارد، (توضیحالمسائل مراجع ج 2 مسأله 2651). برگرفته از پرسمان |
